استاد علی صفایی حائری:

سرّ اين كه، اولياء بزرگ تو، از حقّ‌ خود دم نزدند، همين بود كه حقّ‌ آن‌ها را،باطلى دستاويز مى‌كرد و اساس اسلام بر باد مى‌رفت. اين بود كه خون خوردند و خار در چشم نگه داشتند و استخوان در گلو شكستند و با اين همه، از حقّ‌ خود دفاع نكردند و به مبارزه برنخاستند؛ چون آن‌جا كه تو يارى ندارى، محاصره مى‌شوى و دستاوردهاى تو،به دهان تو راه نمى‌يابد؛ كه على مى‌فرمود: «فَجَناةُ‌ ايْديهِمْ‌ لاتَكُونُ‌ لِغَيْرِ افْواهِهِمْ‌»؛ ١ كه دست‌هاى تو،براى تو كار نمى‌كنند و براى هدف تو، نمى‌سازند.

? نامه_های_بلوغ ۱۶۵