آمریکا که بودیم هیچ گاه پپسی نمی خورد. 

چند بار بهش گفتم: 

برام نوشابه پپسی بخر

اما نخرید

یه بار بهش اعتراض کردم. 

گفتم: این نوشابه ها تفاوت قیمتی ندارند

پس چرا نوشابه پپسی نمی خری؟ 

گفت: چون کارخونه پپسی متلق به اسرائیلی هاست. 

سر لشگر خلبان شهید عباس بابائئ

منبع: کتاب پرواز تا بی نهایت. ص37 زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص41 شادی روح تمام شهدا و شهید مذکور صلوات.

از دل خاک فکه،
شهیدی یافتند،
در جیب لباسش برگه ای بود
بسمه تعالی.
جنگ بالا گرفته است.
مجالی برای هیچ وصیتی نیست.
تا هنوز چند قطره خونی در بدن دارم،
حدیثی از امام پنجم می نویسم :
به تو خیانت می کنند ، تو مکن.
تو را تکذیب می کنند، آرام باش.
تو را می ستایند فریب مخور.
تو را نکوهش می کنند، شکوه مکن.
مردم شهراز تو بد می گویند، اندوهگین مشو.
همه مردم تو را نیک می خوانند، مسرور مباش.
آنگاه از ما خواهی بود .
دیگر نایی در بدن ندارم خداحافظ دنیا……. یازهرا منبع کتاب زندگی به سبک شهدا ، مهدی نقدی ، منبع سایت تبیان.

اوایل جنگ بود. رساندن نان و مواد غذایی از پشت جبهه به مناطق جنگی خیلی منظم نبود. یک جا زیاد می رفت، یک جا کم. رفقای مجید می گفتند: «گاهی اوقات که سهمیه ی نان ما نمی رسید، نان های خشک را می زدیم توی آب رودخانه، خیس می کردیم و می خوردیم.» اما وقتی از مجید می پرسیدیم: «چی می خورید؟» می گفت: «بیشتر آبگوشت ماهی می خوریم!» فکر می کردیم ماهی را می گیرند و چون وسیله ی سرخ کردنش را ندارند، آبگوشت می کند. بعدها فهمیدیم منظورش از آبگوشت ماهی این بوده که نان را می زنند به آب رودخانه که ماهی دارد!

شادی روح شهید مجید زین الدین صلوات . 

منبع: کتاب چلچراغ، ص232. 

زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص54

محمد علی، هنرمند بود. 

هنرشهم ذاتی بود. 

نه کلاسی رفته بود و نه آموزشی دیده بود. 

در ایام انقلاب، روی دیوار کوچه ها و خیابان 

با خطی زیبا شعار می نوشت. 

وسایلش را که آورند، زیر یکی از نقاشی هایش 

با خطی زیبا نوشته بود: 

تا کربلا راهی نیست. 

14 ساله بود که راه را پیدا کرد و رفت. 

شهید محمد علی زرنوشته فراهانی . منبع: روزنامه کیهان، چاپ اول، آذر 1388، شماره19518 زندگی به سبک شهدا ، مهدی نقدی، ص36

شوخ طبعی بی نظیر یک شهید تا لحظه آخر. 

مصاحبه گر: ترکش خمپاره سینه اش رو چاک داده بود. روی زمین افتاده بود و زمزمه می کرد. 

دوربین رو برداشتم و رفتم بالای سرش. داشت آخرین نفساشو می زد. 

ازش پرسیدم: این لحظات آخر چه حرفی برای مردم داری؟ 

با لبخند گفت: از مردم کشورم می خوام، وقتی برای خط مقدم کمپوت می فرستن، عکس روی کمپوتها را نکنن! 

گفتم: داره ضبط میشه برادر، یه حرفی بهتر بگو. 

با همون طنازی گفت: آخه نمیدونی، سه بار بهم، رب گوجه افتاده…! و لحظاتی بعد چشمانش را بست. 

لبخندی زد و شهید شد. ….. 

شهید رضا قنبری، معروف به شهید خندان 

منبع: خبرگزاری دفاع مقدس. زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص14. شادی روح همه شهدا و شهید خندان صلوات.