#حکمت_80 نهج البلاغه
#همچون_آینه_باش
وَ قالَ (ع) لِرََجُلٍ أفرَطَ فِی الثَّناءِ عَلَیهِ وَ کانَ لَهُ مُتَّهِما أنَا ُونَ مَا تَقُولُ وَ فَوقَ مَا فی نَفسِکَ؛ به مردی که در ستایش او زیاده روی کرد، ولی گمان بد به ان حضرت داشت، فرمود: من از انچه به زبان می گویی، فروترم و از انچه در دل داری فرارتر.
أفرَط: زیاده روی کرد.
الثَّناء: ستودن
انسان باید متواضع باشد و قدر و منزلت خود را بشناسد و در کنار آن اجازه چاپلوسی و تملق کردن را به دیگران ندهد . امیر المؤنمتین(ع) در این سخن هم تواضع و فروتنی خود را نشان می دهند و هم اجازه چاپلوسی نمی دهند، به علاوه اینکه با اگاهی از نیت و سطح فکر و شناخت طرف مقابل از ایشان، خود را بالاتر از آن مقدار معرفی می کند.