تابوت
امشب چرا قصه من طول می کشد؟
شاید امید مرده ما زنده می شود
شاید زمانه بخواهد کمک کند ما را
شاید که دوست سر و سر یاوری دارد
ما دست بستگان زمان
ما خادمان خسته ز جان
بر ریگزار هستی خود گام می نهیم
با هر امید از بودن خود شادیم و دگر باره نا امید
ای ابر پاره ریز
بر دشت بی کران
باران رحمتی بیار
بر این پیر بیکران
منبع: مهین مهرورزان غلامرضا شعبانپور، ص143 . شعرهای شهید مجید محمد زاده