خدایا!

هر چه دوست داشتم، از من گرفتی به هر چه دل بستم، دلم را شکستی به هر چه عشق ورزیدم، آن را زایل کردی 

هر کجا قلبم آرامش یافت، تو مضطرب و مشوش نمودی 

هر وقت که دلم به جایی استقرار یافت، تو آواره ام کردی 

هر زمان به چیزی امیدوار شدم، تو امیدم را کور نمودی……

تا به چیزی دل نبندم و کسی را به جای تو نپرستم و در جایی استقرار نیابم و به جای تو به کسی دیگر، جایی دیگر و نقطه ای دیگر آرامش نیابم. 

و فقط تو را بخواهم، تو را بخوانم، تو را بجویم و تو را بپرستم . 

منبع: سایت افسران، زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص28